Keneler, sivrisineklerden sonra en tehlikeli canlılar sıralamasında ilk 10’da yerini almaktadır. Bulaştırdıkları çok sayıda tehlikeli hastalık vardır. Kırım Kongo Kanamalı Ateşi, Lyme Hastalığı, Q humması, Kayalık Dağlar Humması, Ensefalitler vb.. çok sayıda hastalığın yanısıra kene felcine de sebep olurlar.
Keneler tam başkalaşım geçiren canlılardır. Yaşam çemberleri yumurta-larva-pupa ve erişkin olarak tamamlanır. Çiftleşme genellikle kan emdikleri canlının üzerinde gerçekleşir. Dişiler çiftleştikten sonra yere düşer ve yumurtalarını bırakır.
Keneler yumuşak ve sert keneler olmak üzere ikiye ayrılırlar. Önemli hastalıkların çoğu sert keneler tarafından bulaştırılmaktadır.
Sert kenelerin dişisi bir defada yaklaşık 10.000 adet yumurta bırakarak ölür, yumuşak kenelerin dişisi ise her defasında 20- 50 civarında yumurta bırakır ve hayatı boyunca çok kez yumurtlayabilir.
Yumuşak keneler genellikle kanatlılarda parazitlenirler ve geceleri kan emerler. Gündüzleri yarık ve çatlaklarda saklanırlar. Sert keneler ise kanatlı da dahil olmak üzere memelilerden kan emer. Sert kenelerde aç larva olarak saldıran keneler, doymuş larva olarak toprağa düşer ve gömlek değiştirir. Aç nimfler de aynı şekilde doyduktan ve gömlek değiştikten sonra erişkin dişi ve erkekler kan emmek için yeniden canlılara tırmanırlar.
Kene ısırıklarından korunmak için pikniğe ya da ormanlık alanlara giderken pantolonların paçalarını çorap içerisine, gömlek ve tişörtlerin pantolon içerisine sokulması ve açıkta kalan cilde böcek kovucu spreylerin sıkılması faydalıdır. Böyle alanlardan dönüşte kasık, koltuk altı, ayak parmaklarının araları ve sırt dahil olmak üzere tüm vucudun kene yönünden muayane edilmesi gerekir. Vücuda yapışmış kene tespit edilirse, bir pens yardımıyla kenenin vücuda giriş yerinden tutulur ve çekilir. Çıkartılan kene alkol vb. içerisine atılarak öldürülür. Kenelerin çıplak elle ezilmemesi, keneyi vücuttan çıkartmak için üzerine sigara üflenmemesi ya da vücutlarına iğne batırılmaması gerekir. Çünkü, rahatsız olan hayvanın daha fazla tükürük salgılaması ve eğer tükürük bezlerinde hastalık etkeni var ise vücuda daha fazla miktarda hastalık etkeninin zerk edilmesi ihtimali artmaktadır.
Kene riski yüksek olan bahçelerde otların sürekli kısa tutulması, kenelerin konağı olabilecek kemirgenlere karşı önlem alınması ve evcil hayvanların kene yönünden kontrol edilmesi ve veteriner ilaçları ile düzenli olarak ilaçlanması tavsiye edilmektedir.